November 2020

City Dwellers

A visit to MOAM x de Hortus has pushed my project in a new direction in the past few weeks. My original project proposal actually might have fit in quite well with this exhibition, but eventually I concluded that:

A location like the Hortus might be very attractive in itself, but because of that it’s really difficult to draw the visitor’s attention to your (art)work too.
If you do succeed in this though, your work will always feel like an intervention in nature
The Hortus is actually less accessible than I’d like it to be; there’s an entrance fee and a limited amount of visitors.

That’s why I tried to visualize my project in a very life- and "natureless" context rather than a very natural one, so it would bring nature back to places where people least expect it. A place with lots of brick, asphalt and concrete, on which I can project all kinds of living things. In public space. This way my work could possibly:

Educate people about urban ecology
Start a conversation about this unattractive location itself. How would locals prefer to see this place?
Literally put a spotlight on the location, and maybe even make it safer. Because more light often means more safety

Working on a concept and designing it is often a parallel proces for me, so while experimenting with some animation tests I got a few more ideas:

By animating mostly on paper instead of digitally, the final result preserves a reference to it’s original scale. You can read it (subconsciously) from the texture of the material, even if you scale it up to a big projection.
I love to draw people and animals and combinations of those, which is (probably) because I want to point out to people that they are part of nature too. Those two subjects could be more specific though: people and animals living in urban environments. City dwellers.

This way my project took a very local turn, but also one that answered a lot of questions regarding for whom and why I’d like to to this project.

Canvas

Although I've been a bit cautious with accepting other projects lately, I couldn't resist the open call from Tivoli Vredenburg for Canvas. I'm currently working on an animation (along with 14 other artists) which will be projected on their massive video mapping wall in the next year. It will be launched on the 27th of november.

‍

Concept sketch for Canvas

Bes

Meanwhile the Bes exhibition has moved to the August Kestner Museum in Hannover, Germany. Due to Corona the museum is currently not open for visitors, but loads of things are happening online, including a podcast! (in German)

Lej

It's been almost two years since the ladies from LEJ asked me to work on a textile design for their new brand, but it's slowly starting to come together. I was very excited to find out this month that the collection now does not only include shirts, but also pants, face masks and scrunchies. Hopefully launching soon!

Sketchbook

Stadsbewoners

Een bezoek aan MOAM x de Hortus duwde mijn project de afgelopen weken nogal in een nieuwe richting. Mijn oorspronkelijke projectplan had misschien helemaal niet misstaan in deze expositie, maar ik kwam uiteindelijk tot de conclusie dat:

Een locatie als de Hortus een enorme aantrekkingskracht heeft, maar het daarom ontzettend moeilijk is om met een (kunst)werk echt de aandacht te trekken.
Als je hier wel in slaagt, het kunstwerk waarschijnlijk altijd aan zal doen als een interventie in de natuur.
De Hortus minder toegankelijk is dan ik zou willen, er is tenslotte beperkt plaats en een toegangsprijs.

Daarom probeerde ik mijn project in plaats van in een natuurlijke, juist in een natuurloze context te visualiseren, om daarmee de natuur terug te brengen in de stad op plaatsen waar mensen het niet meer verwachten. Een plek met veel steen, asfalt en beton, waar ik van alles wat leeft op kan projecteren. In de publieke ruimte. Dan zou mijn werk misschien:

Mensen meer kunnen vertellen over de natuur die er wél is in de stad
Een gesprek op gang kunnen brengen over deze onaantrekkelijke plek zelf. Hoe zouden omwonenden die plek liever zien?
De locatie letterlijk in de spotlight zetten, en veiliger maken. Meer licht is tenslotte meer veiligheid

Het werken aan een concept en de vormgeving daarvan is bij mij vaak een parallel proces, dus intussen kwam ik ook bij het maken van een paar animatie tests tot ideeën:

Door niet digitaal te animeren, maar grotendeels op papier, behoud het eindresultaat een referentie naar zijn oorspronkelijke schaal. Die kun je (onbewust) aflezen aan de textuur van het materiaal, zelfs al vergroot je het tot een metersgrote projectie.
Ik teken graag mensen en dieren en combinaties daarvan, waarmee ik (denk ik) graag mensen herinner aan het feit dat zij zelf ook deel uitmaken van de natuur. Dat kan alleen nog veel specifieker: mensen uit de stad en dieren in de stad. Stadsbewoners dus.

Hiermee heeft alles een veel lokaler tintje gekregen, maar heb ik voor mijzelf ook veel vragen beantwoord over voor wie en waarom ik dit project nou eigenlijk wil doen.

Canvas

Hoewel ik een beetje terughoudend ben in het aanpakken van andere projecten de laatste tijd, kon ik het niet weerstaan om te reageren op de open oproep van Tivoli Vredenburg voor Canvas. Momenteel werk ik (naast 14 andere makers) aan een animatie die een jaar lang zal worden geprojecteerd op hun gigantische video mapping muur. De lancering is op 27 november.

Concept schets voor Canvas

Bes

Intussen is de Bes tentoonstelling verhuisd naar het August Kestner Museum in Hannover. Vanwege corona is het museum zelf op dit moment helaas niet toegankelijk voor bezoekers, maar er gebeurt van alles online, inclusief een podcast! (in het duits)

Lej

Het is al bijna twee jaar geleden dat de dames van LEJ mij vroegen om een textiel ontwerp te maken voor hun nieuwe kledinglijn, maar het begint nu langzaam vorm aan te nemen. Deze maand kreeg ik te horen dat de collectie nu niet alleen blouzen, maar ook broeken, mondkapjes en scrunchies bevat. Hopelijk binnenkort verkrijgbaar!

Sketchbook

October 2020

Kick-Off
‍Creative Industries Fund

On the 24th and 25th of september the Creative Industries Fund organised a Kick-Off for all the participants of the talent development grant, where we could talk with eachother and the selection committee about our projects. Some recurring subjects during those conversations were:

Are there ways to exhibit not just the final product of your project, but the research as well? In a unique way and one that makes sense to an audience?
Is it possible to create an (interactive) presentation of your project within the current restrictions and how?
Is it more relevant to look for a coach who has experience as a maker, or could it be more useful to look for someone who works as a curator?

Something I noticed was that not necessarily someone’s discipline, but rather the nature of their development or research created common ground with the other participants. I barely talked to others who worked with animation or illustration, but could strongly identify with their work process nonetheless.

I found it really interesting to see that a very large part of the group was working for this project (and many of them regularly) on themes that related to the relationship between humans and nature, but approached it from very different angles. It seemed as if there was a slight distinction between those that want to question or confront the current relationship, and those who are more focussed on visualizing a (fictional) alternative. I think both these goals are very relevant but would say I belong to the latter.

Zenit

Allthough I have already started -out of the necessity to create something tangible- to make some style sketches and animationtests (see above), my attention has shifted a bit from the theme to the form of my project in these past weeks. I noticed I find it quite challenging to really think in ‘space’ rather than two dimensions, and especially hard to visualize an experience. My frame of reference seems to be a bit smaller than I thought and I’m spending a lot of time gathering and researching inspiration. So I’ll be visiting the Nxt Museum in Amsterdam Noord and MOAM x De Hortus at… de Hortus soon.

Meanwhile there have been a few starting points that came up:

I like it when an installation challenges you to go into a mode of ‘exploration’, for instance by placing elements of it in unexpected places
Or when it invites you to be playful, and rejects the formal rules of experiencing art, and you’re allowed to climb, touch or lie down, etc on something.
Or when it surprises the viewer by playing with scale: As a kid I enjoyed lying down in the grass and imagining I was looking at a massive rainforest instead of something much smaller than me. I’d like to include this proces in the experience of an installation.

Apart from that I want to start experimenting with material to project on. Lately I’ve been fascinated by:

Reflective surfaces, or alternating mirrors and projections
(Half) transparent surfaces
Projecting onto water

Media

Big Art

Recently I visited Big Art at the HEM in Zaandam. I saw an installation which surprised me by a technique which is described as ‘Location Sensitive Audio’ by it’s makers, which means that depending on your position, you’d hear a different audio track. This turned out to work very seamlessly and intuitive and already sparked a lot of ideas for my own project.

Freunde von Freunden

On one of my favourite blogs I stumbled upon this interview with Dr. Alexandra Daisy Ginsberg, about her fascination for (synthethic) biology and the installations she designs around this subject. My attention was caught by one of her most recent projects, in which she researches what would happen if the planet Mars would be colonized by plants rather than humans. She too has been very restricted in possibilities to create physical presentations at the moment, so I was curious what she had to say about this, which she happens to discuss in the last paragraph of the interview.

MIMA Museum

At the start of 2020 the exhibition ‘ZOO’ opened at the MIMA Museum in Brussels, including Egle Zvirblyte’s installation ‘The Temple of Transmutation’. I haven’t had the chance to visit the exhibition - which has been extended till january 2021 luckily- but recently Egle gave a small preview on her instagram. The combination of murals, sculptures, lighting and even inflatable characters makes me extra excited.

Sketchbook

Kick-Off Stimuleringsfonds

Op 24 en 25 september organiseerde het Stimuleringsfonds een Kick-Off voor iedereen aan wie de deelregeling talentontwikkeling is toegekend, waarbij er de mogelijkheid was om met elkaar en de commissieleden te praten over de projecten. Terugkerende onderwerpen die hierbij aan bod kwamen waren:

Zijn er manieren om naast het eindproduct van je project ook je research op een inzichtelijke en bijzondere manier te presenteren?
Hoe kun je met de huidige beperkingen toch een (interactieve) presentatie van je project organiseren?
Is het relevanter om een coach te zoeken die ook een ‘maker’ is, of kan een curator je eigenlijk meer inzichten bieden?

Wat mij hierbij opviel was dat niet het vakgebied, maar eerder de aard van het onderzoek van de andere deelnemers zorgde voor raakvlakken. Ik heb nauwelijks mensen gesproken die zich bezighielden met animatie of illustratie, maar kon mij daarom niet minder identificeren met hun werkproces.

Daarnaast vond ik het interessant om te zien dat een heel aanzienlijk deel van de groep zich voor dit project (en een groot deel daarvan in het algemeen) bezighoud met de relatie tussen mens en natuur, maar uit allerlei verschillende invalshoeken. Daarbij lijkt het ook alsof er een licht onderscheid bestaat tussen mensen die de huidige verhouding mens-natuur vooral willen bevragen/confronteren, en mensen die meer geconcentreerd zijn op het visualiseren van een (fictief) alternatief. Allebei deze doelen lijken me erg relevant, maar ik denk dat ik het meest neig naar de laatste groep.

Zenit

Hoewel ik inmiddels -puur uit de behoefte om weer iets tastbaars te maken- al ben begonnen met stijlschetsen en animatietests (zie hierboven), is mijn aandacht de afgelopen weken meer verschoven van het thema naar de vorm. Hierbij merk ik dat het voor mij nog een behoorlijke uitdaging is om bij het ontwerpen van een installatie echt ruimtelijk te denken, en al helemaal om een ‘ervaring’ te visualiseren. Ik merk dat mijn referentiekader wat betreft installaties toch wat kleiner is dan ik dacht, waardoor ik veel tijd besteed aan het (onder)zoeken van inspiratie. De komende tijd ga ik met dit doel onder andere naar het Nxt Museum in Amsterdam Noord en de MOAM x De Hortus in de... Hortus.

Ondanks dat zijn er een paar aanknopingspunten die in me op kwamen:

Ik vind het leuk als de installatie uitdaagt tot een gevoel (ervaring) van ‘ontdekking’, door de elementen op onverwachte plaatsen te gebruiken
Of uitdaagt tot speelsheid, en dus de formele regels van kunst niet gelden en je ergens op mag klimmen, aan mag raken, op kan gaan liggen, etc.
Of mensen verrast door te spelen met schaal: als kind vond ik het leuk om met mijn neus in het gras te gaan liggen en me voor te stellen dat ik in plaats van iets kleins naar een oerwoud aan het kijken was. Het lijkt me leuk om dit proces deel te kunnen maken van een installatie.

Daarnaast wil ik gaan experimenteren met het materiaal om op te projecteren. Daarbij ben ik nu vooral gefascineerd door:

Spiegelende oppervlakken, afwisselen van spiegels en projectie
(Half) transparante oppervlakken
Projecteren op water